Jack Miller

Jack Miller is een van de schitterende sterren aan het firmament van de BMX-scene in het Verenigd Koninkrijk. Hij groeide op in Inverness, diep verscholen in de Schotse Hooglanden. Jack heeft zijn capaciteiten al van jongs af aan aangescherpt en trad daarmee in de voetsporen van zijn vader als BMX-rijder. Zijn aanleg voor de straat kwam pas echt goed tot zijn recht toen hij ten zuiden van de grens naar Newcastle in het noordoosten van Engeland verhuisde. Nu maakt Jack deel uit van een nieuwe golf van straatrijders - supertech, hoge zadelpennen met tweehandige vaardigheden ter ondersteuning - en een trendy kledingstijl met een stevige knipoog naar de jaren negentig. In verband met Jacks aankomende High Flyers-aandeel voor Dig Magazine hebben we de telefoon gepakt, +44 ingetoetst en de man zelf gebeld om te horen wat er allemaal speelt.

Dus Jack, vertel ons iets over jezelf.

Ik ben Jack Miller, ik ben een BMX'er, 22 jaar, uit Inverness in Schotland, maar ik woon nu in Newcastle. Mijn moeder verhuisde hierheen toen ik 17 was en ik besloot hier ook naartoe te komen omdat hier de scene levendiger was dan in Inverness.

Vertel ons wat meer over je BMX-traject tot nu toe

Ik ben behoorlijk jong begonnen, toen ik ongeveer 3 was. Mijn vader heeft me de liefde voor het rijden bijgebracht, hij deed BMX en doet dat nog steeds. Hij en ik reden samen totdat ik ongeveer 16 was met vrienden waarmee ik opgroeide in Inverness, we hadden een kleine crew waarmee we altijd gingen rijden en we filmden kleine video's. Ik ontwikkelde me steeds verder en maakte steeds meer video's enzo. Toen ik naar Newcastle verhuisde sloot ik me aan bij Waller BMX in Sheffield, voor wie ik nu nog steeds rijd - ik zal ze altijd dankbaar blijven. Van daaruit kwam ik op de Ride UK BMX-pagina, vervolgens op seventies, later bij Stranger, Federal en Cinema - en een paar jaar geleden nam Alex, de teammanager van Vans, contact met me op. Dat was fantastisch, en echt een keerpunt voor mij.

Beschrijf je lokale scene.

De lokale scene hier in Newcastle is behoorlijk ziek, iedereen heeft full-time banen zoals dat gaat. Normaalgesproken ben ik alleen met m'n filmer; Charlie, die filmt en fotografeert. In het weekend, als het mooi weer is, hebben we wel meer een crew. We focussen altijd op de straat, er is een spot die Sandman heet en daar is een hotel vlakbij, het Sandman Hotel. Het is voor ons een ontmoetingsplek, waarvan je zou kunnen zeggen ons equivalent van Parallel in Barcelona. We doen nogal wat sessies op die spot!

Hoe ziet jouw gemiddelde dag eruit?

Ik sta op, ga meteen aan de computer en zet muziek op. Muziek is een groot deel van mijn leven. Ik kijk uit het raam, scan het weer - als het droog is, zie ik Charlie en dan rijden we en filmen we. Van daaruit gaan we naar zijn huis, bekijken we de opnames, bewerken we ze en gaan we eten. Als het regent, probeer ik toch actief te blijven, en dat gebeurt vaak in de vorm van klimmen. Iets anders!

En waar ga je het liefst rijden buiten Newcastle?

Moeilijke vraag! Zeker waar ik ben opgegroeid in Inverness; dat is naar mijn mening het beste skatepark waar ik ooit heb gereden. Daarnaast, Glasgow is ziek, daar rijd ik graag. De parken in Brighton zijn ook heel goed. Ik ben afgelopen december in Porto geweest met Doomed, het kledingmerk waar ik bij zit. Het was een beetje als het weer hier in het VK, niet het beste, maar we hebben er het beste van gemaakt, de spots waren geweldig en het gezelschap nog beter.

Hoe dan ook, ik hou het meest van Barcelona. Barcelona is voor mij het allerbeste. Er is zo'n leuke community daar om mee te rijden, iedereen wil gewoon rijden en plezier maken - ik zou er zo naartoe verhuizen. Elke keer als ik daarheen ga, wil ik gewoon blijven, niet meer naar huis gaan.

Hoe zou je de BMX-scene in het VK omschrijven?

Het is een gekkenhuis momenteel. Er zijn van die Backyard Jams die ze hier doen en het niveau is echt indrukwekkend, iedereen stimuleert elkaar om harder en harder te gaan. Niemand heeft een teken om het rustiger aan te doen op dit moment, het voortgangsniveau is zo hoog. Glasgow loopt momenteel echt voorop met de BSD Boys, en Hastings is ook een grote stad met het Source Park en het evenement Battle of Hastings. Bristol heeft ook een enorme scene, die op dit moment enorm populair is.

Waar heb je recentelijk aan gewerkt?

Onlangs hebben Charlie en ik ons werk voor Vans als onderdeel van de High flyers-serie voor Dig Magazine afgerond. We filmden het in twee of drie maanden wat behoorlijk snel was - daar houden we wel van, het houdt ons scherp. We hebben vooral gefilmd in Newcastle, het was leuk om dat thuis te doen en daarna hadden we nog een week in Barcelona om dingen af te ronden.

Hoe beschrijf je de vibes binnen het Vans BMX-team?

Dat is geweldig. Soms besef ik het gewoon nog niet - het voelt als een droom elke keer dat ik eraan denk. Ik bewonderde alle riders van Vans, mijn vader kocht Vans voor me als kind. Ik heb hier altijd van gedroomd. Alex als TM hebben is ongelooflijk. Toen ik als kind naar hem keek in video's, werd ik hyped om te rijden en nu kan ik gewoon de telefoon pakken en met hem op reis gaan. Ik vind het te gek voor woorden.