Bruno Hoffmann.

De rijzende ster Bruno Hoffmann was de afgelopen tien jaar onmogelijk te missen. Bruno komt uit het hart van Duitsland en zette al op jonge leeftijd zijn tanden (letterlijk) in de BMX-scene van Keulen. Hij is een manusje van alles, een voorloper van de nieuwe school en een doorgewinterde veteraan in één adem. Na zijn stempel te hebben gedrukt op de wereldwijde wedstrijdscene, richt Bruno zich nu op videoparts en heeft daarmee een grote en wereldwijde fanbase opgebouwd. Ondanks alle aandacht is Bruno's houding rustig, zorgeloos, geïnteresseerd en positief. Hij is een van de weinige mensen die beseffen dat als je je eigen weg gaat, er alleen mooie dingen op je pad komen. Met zijn nieuwste filmproject, Foreign, dat binnenkort op DIG BMX verschijnt, besloten we de man zelf te bellen om te praten, dus zonder verder getreuzel - Herr Hoffmann.

Kun je ons iets over jezelf vertellen?

Mijn naam is Bruno Hoffmann en ik kom uit Duitsland. Ik woon in Frankfurt, rijd al zo'n 20 jaar BMX - eigenlijk mijn hele leven al! De laatste 10 tot 15 jaar is BMX heel erg veranderd, het is nu veel meer straatgericht, wat ik erg leuk vind - en ik heb mijn leven eraan gewijd.

Vertel ons wat meer over je BMX-traject tot nu toe

Ik begon best jong met BMX, ik was 7 of 8 jaar oud. Ik was vrij klein en zwak als kind, had een paar ongelukken op jonge leeftijd, waarbij ik al mijn voortanden verloor, gelukkig alleen maar mijn melktanden bij een grote valpartij toen ik jong was. Daarna was ik er een tijdje helemaal klaar mee, maar toen ik 9 of 10 jaar oud was stapte ik toch weer op de fiets. Ik kom uit Siegen, een klein stadje tussen Keulen en Frankfurt, en in die tijd was Keulen het centrum van de internationale BMX, dus ik zat op een goede plek. Ik heb veel mensen ontmoet toen ik nog heel jong was, ben net als de meesten begonnen met wedstrijden en heb toen de overstap gemaakt naar de straat, wat momenteel heel populair is.

Beschrijf je lokale scene.

Ik woon nu in Frankfurt, sinds mijn negentiende. Het is een grote stad, grote luchthaven, dus met goede verbindingen. Het is het financiële hart van Duitsland, dus met veel moderne architectuur en spots. Er is een goede en bruisende scene, er komen veel mensen voorbij - de locatie is echt goed en we zijn erin geslaagd om hier veel video's en jams te doen, dus het is steeds meer op de kaart komen te staan. Merken uit Amerika en Europa maken hier hun trips, dus het is echt een goede stek. Het is goed omdat het groot is, maar niet te groot. De afgelopen 11 jaar dat ik hier woon is het net een dorp geworden - je kent iedereen uit de muziekscene, de skatescene enzovoort. Het is een goede vibe.

Waar zit je op het moment?

Op dit moment ben ik in Manchester, we hadden gisteravond een grote BMX-parkwedstrijd wat vrij ver af staat van wat ik normaal doe, maar het was een ziek evenement, pakte heel goed uit - echt druk en dat was te gek. Ik kwam vroeger vaak in het Verenigd Koninkrijk, maar voornamelijk in het zuiden - Londen en ook een paar keer in Liverpool, omdat mijn framesponsor hier gevestigd is, dus het was fantastisch om naar Manchester te komen en te zien hoe dynamisch de scene hier is, ik zag veel oude gezichten en ontmoette veel nieuwe. Zelfs het weer was goed, wat zeldzaam is voor Engeland…

Waar heb je recentelijk aan gewerkt?

Ik ben bezig met nieuwe opnames voor mijn framesponsor, Federal bikes. Het gaat goed, ik ben ongeveer halverwege de volledige videopart en enthousiast om door te gaan. Ik heb ook nog wat andere projecten lopen hier en daar, werk aan een BMX jam te organiseren in Frankfurt mid juli, wat ramps toevoegen aan een bestaande spot. Het is geweldig om met vrienden te werken aan dit soort projecten.

Zijn er specifieke crews waar je mee rijdt?

We hebben een crew die een vriend en ik samen zijn gestart met de naam Ciao Crew – we hebben een aantal video's gemaakt, kleding en al dat soort dingen. Een paar jaar geleden is het soort van doodgebloed, zo gaat dat, mensen gaan door met hun leven, maar we proberen het weer nieuw leven in te blazen tijdens de jam in Frankfurt, ik werk aan een nieuwe video en een première voor een nieuwe videopart.

Wat zijn tot nu toe de hoogtepunten in je carrière?

Wedstrijden zijn altijd een goed moment, en makkelijker om als hoogtepunt te noemen omdat je resultaten hebt om over te praten en trots op te zijn, maar dat soort dingen komen en gaan. Nu ik erover nadenk, mijn FTS-part was mijn hoogtepunt, een volledige video die we een paar jaar geleden in première hebben gebracht. Het is een waanzinnig gevoel om iets uit te brengen waar we anderhalf of twee jaar aan hebben gewerkt en om de dvd en het boek echt in handen te hebben. We hebben het destijds in première gebracht in House of Vans in Londen. Dat was echt een ongelooflijk belangrijk moment voor mij.

Hoe is de overgang van wedstrijdrijden naar filmen eigenlijk gegaan?

Eerlijk gezegd kwam het omdat er nu gewoon minder wedstrijden zijn, vroeger waren er meer jams, X-Games was groter. Ik ben daar van jongs af aan mee opgegroeid, maar na een tijdje wordt het hetzelfde, dezelfde gezichten op dezelfde locaties. Vanuit het perspectief van een rider is het ook stressvol om te weten dat als je één run in de wedstrijd verprutst, het afgelopen is. Het filmen van videoparts geeft veel meer voldoening, je kunt de hele wereld over reizen en het is elke keer weer anders. Weten dat je iets nodig hebt of wilt voor je opnames en plekken vinden en filmen is echt waar mijn hart ligt.

Heb je veel blessures gehad die je hebben belemmerd en waar je overheen moest komen?

Afgezien van een kopstoot tegen mijn fiets en het verliezen van een aantal tanden is het allemaal rustig verlopen, waar ik erg blij mee ben. Geen schouder- of knieblessures, hoewel mijn meniscus wel was gescheurd, maar dat was niet eens zo erg, ik heb er maar een paar weken uit gelegen. Vergeleken met de meeste van mijn leeftijdgenoten heb ik veel geluk gehad. Toen ik aan het filmen was voor mijn FTS-part ging ik naar Canada en viel ik binnen twee weken twee keer op mijn hoofd, waarbij ik beide keren in het ziekenhuis belandde. Ik herinner me dat ik beide keren mijn moeder moest bellen en het was een beetje een wake-upcall of ik niet te veel mijn grenzen opzocht... of ik wel echt wist waar ik mee bezig was. Meestal weet ik heel goed of ik iets wel of niet moet doen, dus het was belangrijk om even bij stil te staan.

Er lijken momenteel meer vrouwelijke riders dan ooit te zijn, hoe heb je die ontwikkeling zien gebeuren?

Het is super, ik heb het gevoel dat we ook een paar jaar achterlopen op het skaten, dat is altijd zo, skaten is altijd een stapje verder, maar in BMX is het goed om meer vrouwen dan ooit te zien, zowel op straat als in de parken.. Wibke Vogel is een hele goede vriendin van mij, ook op Vans, en het is fantastisch om haar te zien rijden.

Hoe beschrijf je de vibes binnen het Vans BMX-team?

Heel goed! Zo'n kleine crew, heel veel goede trips, geweldige vrienden en herinneringen - ik ben hyped om hier bij te horen

Favoriete plekken om te rijden?

Overal in Spanje is geweldig. Maar de drie belangrijkste plekken die eruit springen zijn Taipei in Taiwan, Tel Aviv in Israel en New York. In Taipei en Tel Aviv is gewoon zoveel te doen, zo'n fantastische energie - er gebeurt iets op elke hoek. En New York, ja New York is New York. Die plekken, je wordt 's morgens wakker en je bent zo moe van het rijden maar je wilt gewoon opstaan en ervoor gaan, want er is zoveel te doen en je wilt niks missen. Het geeft me energie - meer sh*t zien, meer spots zien, meer mensen zien. Slaap daar maar niet over.

Wat en wie inspireert je in BMX?

Rijden, Dak en Calvin - beiden goede vrienden, zo gepassioneerd, leuk om samen mee te rijden en altijd bezig hun grenzen te verleggen. Simone Barraco uit Barcelona is ook altijd leuk om mee te rijden en tijd mee door te brengen, net als Dan lacey, die geven me allemaal een ander perspectief op de spots.

En buiten het rijden? Waar loop je warm voor?

Ik ben graag thuis, maar ik ben ook heel graag weg. Andere culturen zien, ander eten, dingen van andere perspectieven bekijken. In de stad zijn, in het algemeen er even uit zijn. Ik hou van de natuur, ik hou van fietsen op de weg, ik hou tegenwoordig ook van hardlopen, ik dacht dat dat nooit zou gebeuren, maar toch is het zo. Buiten zijn en dingen zien, samen met mensen zijn en het moment beleven!

Favoriete Vans-schoen om in te rijden?

Nou, het is een beetje vreemd want het is de schoen van Rowan, ik rijd er al heel lang op. Ik weet dat hij niet voor BMX is, maar ik vind het echt geweldig hoe die schoen aanvoelt, hij biedt geweldige ondersteuning rond de hiel en dat is zo belangrijk, dat is het belangrijkste deel van de voet dat je kan weerhouden van rijden. Ik probeer altijd mijn hielen te beschermen.

Heb je nog iets aan te vullen? Een boodschap voor het internet? Een boodschap voor je vroegere ik?

Ik wil mijn familie bedanken voor het feit dat ze er altijd voor me zijn, mijn vader, mijn moeder, mijn broer - en ook mijn vrienden en sponsors.

Denk niet teveel aan wat anderen denken, blijf trouw aan jezelf. Wees aardig, behandel mensen zoals je zelf behandeld wilt worden.