Sean Gunning

2025-11-11

Sean “The Prawn” Gunning is half Australisch en half Spaans, wat misschien niet de meest voor de hand liggende culinaire combinatie is, maar wel heeft geresulteerd in een van de meest getalenteerde en bescheiden undergroundsurfers in de Europese scene van vandaag. Sean groeide op in Cantabrië, waar de Atlantische Oceaan en het glooiende landschap van Noord-Spanje samenkomen. Hij waagde de sprong en verhuisde naar Australië om daar zijn middelbare school af te maken. Hier werd The Prawn geboren; hij kreeg deze bijnaam van niemand minder dan Joel Parkinsons vader die achter de bar stond in de legendarische Greenmount Surf Club. Na bijna vijf jaar daar te hebben doorgebracht, is hij nu terug in Cantabrië, waar hij filmt en op golven jaagt op het Iberisch schiereiland en daarbuiten. Nu het swell-seizoen Europa nadert, hebben we Sean gebeld om te praten over Australië, de Cantabrische underground en wat de volgende stap is... We laten je niet langer in spanning en stellen je voor aan Señor Prawn!

Stel je even voor, voor wie je nog niet kent.

Ik ben Sean, 23 jaar oud en ik woon in het noorden van Spanje, in een klein stadje genaamd Suances in Cantabrië. Mijn moeder is Spaans en mijn vader is Australisch, dus ik ben half/half! Ik woonde tot mijn 17e in Spanje en verhuisde toen naar Australië om mijn middelbare school af te maken. Ik vond het daar zo leuk dat ik vijf jaar ben gebleven... In 2024 ben ik naar Spanje teruggekeerd om me volledig op het surfen te storten. Ik heb het gevoel dat er hier meer mogelijkheden zijn op het gebied van surfen en ik ben blij dat ik terug ben!

 

Hoe vind je het om terug te zijn in Spanje? Wat is het verschil tussen in Cantabrië en Australië?

Het is een enorme verandering. Het is een andere levensstijl, een ander tempo. Maar het is toch mijn thuis en ik vind het heerlijk. Ik heb mijn familie hier om me heen en een heleboel vrienden, dus het is te gek om weer terug te zijn. In Australië is surfen veel meer mainstream. Toen ik daar op de middelbare school zat, hadden we bijvoorbeeld surfen als vak, iets wat in Spanje ondenkbaar zou zijn. Ik woonde in Burleigh en Coolangatta aan de Gold Coast, waar een grote, gevestigde surfcultuur heerst - je ging voor en na school met iedereen surfen. Het was de populairste sport op school, terwijl hier maar drie of vier van mijn schoolvrienden surften. Iedereen is hier meer met voetbal bezig...

 

Ik ging naar Australië om beter te leren surfen, nieuwe dingen te zien en mezelf te ontwikkelen. Ik heb het gevoel dat ik zowel op surfgebied als in mijn privéleven enorme vooruitgang heb geboekt, en ik heb zin om in Spanje lekker door te gaan op deze voet.

 

WK-finale, Spanje tegen Australië. Voor wie kom je uit?

Ik denk niet dat dat ooit zal gebeuren, maar ik zeg toch Spanje...

 

Beschrijf je lokale scene in Cantabrië.

Ik woon in een klein stadje waar er een fantastische concentratie van golven is voor zo'n klein gebied. Zoveel verschillende opties, in alle omstandigheden kan je gewoon altijd surfen. Ik heb hier veel vrienden, en een paar daarvan surfen, dus ik spreek meestal met hen af om te gaan surfen. Mijn neef filmt me, dus we spreken meestal elke dag af om te gaan filmen. We hebben hier een leuke kleine surfcommunity, dus we organiseren kleine events en zo. Onze laatste activiteit was een maand geleden en heette ‘Mangas y Tangas’. Het was een soort wedstrijdje waarbij we tegen elkaar surften en iedereen kwam naar het strand om te kijken. Het was echt te gek. Het is een goede vibe.

Hoe vind je dat Cantabrië in de grotere Spaanse surfscene past?

Baskenland en de Canarische Eilanden krijgen absoluut de meeste aandacht, Cantabrië niet echt – ik denk vanwege de kwaliteit van de golven en het niveau van het surfen, het aantal goede surfers is niet hetzelfde. Maar we hebben nog altijd hele goede golven en een handvol goede surfers – het is alleen wat meer underground, wat ik juist wel cool vind.  Het is wel vreemd dat alle goede surfers uit Cantabrië uit Suances komen. Ik heb geen idee waarom, misschien zit er iets in het water.

 

Waar surf je graag buiten Cantabrië?

Vroeger surfte ik erg graag in het zuiden van Australië - Zuid-Australië. Het ligt buiten de gebaande paden en er zijn daar zoveel goede golven en relatief rustige plekken. In Spanje ga ik graag naar Asturië, daar zijn een paar leuke wedges. Ik ging vroeger vaak naar Baskenland, naar Mundaka als het er goed was, of verder richting Frankrijk als de golven en de wind gunstig waren. Portugal is altijd goed, Ericeira is altijd een klassieker. Indonesië is natuurlijk waanzinnig, zeker de beste golven die ik ooit heb gesurft.

 

Er zijn zoveel geweldige plekken over de hele wereld, te veel om op te noemen!

 

Heb je nog reisjes op het programma staan?

Ik ga in november op de Canarische Eilanden wat golven pakken. Ik ga naar Lanzarote, bij La Santa. Ik vind Quemao en de golven daar erg mooi. Verder ben ik van plan om in februari naar Marokko te gaan. Ondertussen houd ik Portugal in de gaten om ook daar golven na te jagen.

 

Je bent behoorlijk actief bezig met het maken van edits en shorts, waar heb je recentelijk zoal aan gewerkt?

De laatste tijd heb ik wat werk voor YouTube gedaan, vroeger wekelijks, nu tweewekelijks. Ik ben in juni naar Indo geweest met een goede vriend, Álvaro Cobo (@hellframes), die mij heeft gefilmd. We zijn bezig met een edit die in november en december uitkomt, en daar komt ook een full part van mij uit. Ik ben er superstoked over.

Wie zijn je rolmodellen bij het surfen en daarbuiten?

Bij het surfen ben ik gek op de hele Australian Rage-crew, Shaun Manners, Creed McTaggart en Harry Bryant. Ik kijk echt op naar die gasten. Los van het surfen is mijn vader een geweldig rolmodel voor me geweest en heeft me enorm beïnvloed, net als alle mensen die me dierbaar zijn en van wie ik houd. Ik weet zeker dat ik zonder hen hier nu niet zou staan.

 

En wat vind je leuk buiten het surfen?

Ik hou van editen. Ik edit al mijn eigen clips, dat vind ik fantastisch om te doen. Uitstapjes met mijn vrienden buiten het surfen om zijn een fijne afwisseling. Concerten en evenementen zijn altijd leuk om met de crew naartoe te gaan, daar geniet ik echt van. En ik speel hier en daar ook een beetje tennis...

 

Vertel ons eens wat meer over je bijnaam The Prawn?

Oh ja, the Prawn! Toen ik in Australië was, werkte ik bij Greenmount Surf Club, een van de bekendere surfclubs aan de oostkust van Australië. Ik werkte daar als barman. De vader van Parko (Joel Parkinson, voormalig wereldkampioen) en zijn vrienden kwamen daar elke ochtend om 11 uur. Toen ik daar begon te werken, vroegen ze me hoe ik heette. Ik zei ‘Sean’ en ze noemden me meteen ‘Sean the Prawn’, en dat is zo gebleven. Ik heb het omarmd, ik koop nu online sleutelhangers met garnalen en geef ze cadeau aan mensen die ik op reis leer kennen. Ik ben nu bezig met petten voor de post-heat interviews...

 

Heb je nog iets toe te voegen, als laatste woorden voor het internet, of voor je jongere zelf?

Leef in het moment en blijf kalm, vergeet niet om te genieten van het leven. Blijf jezelf.

Ik wil Vans bedanken. En ook aan mijn oom Javi, mijn neef Jonas en mijn ouders.