Arthur Longo

Arthur Longo is een begrip in de snowboardwereld, en terecht. Hij heeft de harten en de verbeelding van de bredere snowboardcommunity veroverd door zijn innovatieve benadering van het snowboarden, namelijk de manier waarop hij zijn eigen niche heeft gevormd en een beweging op gang heeft gebracht rond zijn unieke visie op het rijden in resorts en het boosten in de stratosfeer op side hits. Simpel gezegd, Arthur's video parts zorgen ervoor dat je wilt gaan snowboarden - een testament van zijn nonchalante ‘lassiez faire’-stijl. Zijn ongedwongen houding, stijl en kenmerkende ondeugende grijns hebben alleen maar bijgedragen aan zijn doel, en als een volwaardig kunstenaar heeft Arthur zijn positie als een echte original in de hogere regionen van het snowboarden weten te consolideren. We besloten de telefoon te pakken en met de man zelf te praten over alles wat te maken heeft met snowboarden, kunst, een verblijf in Berlijn en nog veel meer. Love is the answer!

Voor wie je nog niet kent, kun je je even voorstellen?

Mijn naam is Arthur Longo, ik ben 36 jaar oud. Ik ben vooral een snowboarder - ik heb mijn hele leven gesnowboard. Ik ben Frans en ik woon in Chamonix. Dat is het wel zo'n beetje!

Kun je ons wat meer vertellen over je snowboardtraject tot nu toe? 

Ik begon net als iedereen van mijn leeftijd daar, best jong, omdat ik uit Les Deux Alps kom en dan gaat dat zo, je skiet met school, enzovoort. Mijn ouders deden me op de snowboardclub toen ik vijf was en ik ben nooit meer gestopt. Het is een beetje gek te bedenken dat ik eigenlijk mijn hele leven met een snowboard aan m'n voeten heb doorgebracht, vanaf dat ik een kind was tot aan mijn pubertijd, tot een jong volwassene en nu een volwassen vent - een oude knar! Ik denk dat ik alles al heb gedaan, snowboardschool, club, wedstrijden, het nationale team, Olympische Spelen, het filmen van parts. Wat een reis!

In het verleden deed je veel mee aan wedstrijden en nu concentreer je je op filmen - kun je ons iets vertellen over die overgang?

Ik heb altijd parts gefilmd naast het meedoen aan wedstrijden. Maar toen ik het beide deed waren mijn parts niet zo sick en mijn resultaten bij de wedstrijden ook niet. Ik deed teveel! Toen ik in de twintig was, werd ik uit het Franse team geschopt, dus ik stopte met de meeste wedstrijden behalve de leuke en concentreerde me echt op parts. Destijds filmde ik veel met Pirates. Ik begon toen weer veel te trainen op half pipe, in het nationale team en in de Olympische Spelen. Ik raakte geblesseerd tijdens mijn laatste wedstrijd in 2016 en besloot dat dit mijn laatste was en het tijd was voor iets nieuws. Ik was blij om vrijer te kunnen snowboarden en me te richten op filmen en niet een wedstrijdmindset te hoeven hebben en de beperkingen die dat met zich meebrengt. Het was zo verfrissend om te rijden zoals ik zelf wilde. Destijds werkte Vans met Tanner Pendleton aan filmprojecten en ik had het geluk daar ook deel van uit te mogen maken.

Je hebt een belangrijke rol gespeeld in de manier waarop snowboarders tegen het rijden in skigebieden aankijken. Vertel ons eens over je liefde voor side hits.

Bij het snowboarden wil je natuurlijk ollies doen, ook op platte stukken. Dus zoek je altijd naar kleine hellingen om de slide van de pistes te raken om te springen en eventjes in de lucht te hangen. Dat is precies de mix van snowboarden waar ik van hou, een goede hoeveelheid tijd in de lucht en in de sneeuw. Het is fantastisch, want je kunt snel gaan, langzaam gaan en tijd doorbrengen met je vrienden. Op snowboardvideo's zag je altijd 'legendarische' beelden, de backcountry van Alaska met een meter sneeuw enzo. Ik was behoorlijk stoked om dat te proberen en eens wat anders vast te leggen. Rijden in een skioord - het mocht dan een hit zijn geweest toen mensen dachten dat het cool was om naar te kijken, ik heb het gevoel dat het meer relateerbaar, en als ik het zo mag zeggen, inspirerend is om het zelf te proberen en je daardoor zin krijgt om te gaan rijden.

Je hebt altijd veel input gehad in je producties, de videoparts die je uitbrengt, de shots die je wilt maken - is dat een belangrijke creatieve uitlaatklep voor je?

Ja, absoluut. Ik voelde me altijd aangetrokken tot verschillende spots, een beetje meer getweakt of niet recht en ik hou ervan om creatief te zijn met spots - transfers, gaps enz. Dus hoe dat visueel wordt weergegeven is natuurlijk belangrijk voor mij en ik vind het erg leuk om samen te werken met de filmmakers en creatieven om te bepalen hoe dat eruit ziet.

We hebben gehoord dat je je nu meer met street bezighoudt?

Haha! Ik heb het gevoel dat er bij street veel meer opties zijn, het is een geweldige plek om creatief te worden. Ik heb zeven jaar in de stad gewoond en hou van skateboarden dus ik vind de straat ontzettend inspirerend. Ik denk dat dat raakvlak tussen de straat en snowboarden me altijd erg heeft aangetrokken.

Als snowboarder heb je een tijdje in Berlijn gewoond, niet echt een plek die bekend staat om het rijden, kun je ons daarover meer vertellen?

Ergens halverwege de twintig had ik veel gereisd en nooit echt ergens gewoond. Ik was altijd onderweg. Ik had nog nooit in een grote stad gewoond en als iemand uit de bergen voelde ik een roeping om daar weg te gaan en wat anders te ervaren. Eerst ging ik erheen met een koffer om maar even te blijven, ik dacht zes maanden tot een jaar, maar uiteindelijk heb ik er zeven jaar gewoond. Ik vond het geweldig, ik dacht dat ik nooit een oude snowboarder zou worden - zoals ik dat nu ben - dus ik wilde verkennen wat ik erna zou kunnen gaan doen. En daar werd ik verliefd op kunst

Vertel eens wat meer over je kunst.

Ik ben nogal laat met kunst begonnen, pas toen ik naar Berlijn ging. Ik opende de deur naar dit deel van creativiteit dankzij een paar kunstenaarsvrienden en ik denk dat je zou kunnen zeggen dat ik door het vele reizen visueel nieuwsgierig ben geworden. Ik volgde een grafische opleiding en huurde een studio waar ik kon schilderen en experimenteren, wat ik erg leuk vond. Toen ik begon met schilderen, zei ik tegen mezelf dat ik niet zo iemand wilde zijn die het te vroeg opgaf en ik ben er nu al zo'n zes of zeven jaar mee bezig - daar ben ik trots op. Het was een grotere uitdaging in Chamonix omdat het moeilijker is om een ruimte te vinden, mijn studio in Berlijn was in dat opzicht geweldig. Elke keer als ik een schilderij af heb, is dat hetzelfde gevoel van euforie als wanneer je een trick landt. Ik vind het heerlijk.

Ik weet niet of ik een kunstenaar ben die zijn emoties visueel weergeeft, of op de dingen die ik leuk vind, ik word echt geïnspireerd door alles wat ik zie en ik heb het gevoel dat mijn kunst daar een weerspiegeling van is, een collage ervan. Het is moeilijk om jezelf als een 'creatieveling' en in 'kunsttermen' te omschrijven, maar ik maak graag dingen met mijn handen en mijn hoofd, hopelijk…

Kun je ons een kleine samenvatting geven van je seizoen?

Het begon een beetje laat omdat ik mijn hiel had bezeerd tijdens het skateboarden - skateboarden doet pijn! Ik blesseerde mezelf uiteraard op de laatste dag dat ik besloot om voor het seizoen te skaten om blessures te voorkomen. Het lukte me om begin januari weer thuis te gaan rijden, ik begon langzaam, om er weer in te komen. We filmden een stukje in Chamonix, wat cool was om een beetje te pushen, van daaruit ging ik naar Mount Baker, bleef daar een tijdje filmen met Capita. Van daaruit ging ik naar Oezbekistan met Wasted Talent, wat helemaal te gek was. We hadden de data van tevoren vastgelegd, dus we verwachtten niet de beste omstandigheden, maar we hebben het geweldig gehad. Terug naar Chamonix, toen terug naar de VS en nu ben ik in Frankrijk voor het Volcom ‘Spot to Spot’-evenement dat ik elk jaar doe. Ik ben terug naar af en weer terug geweest!

Aan het einde van dit seizoen en op weg naar de lente komen we bij de vraag... Wat doe jij graag buiten het seizoen?

Wat doe ik graag of wat moet ik doen... Ik jaag graag mijn passies na, ik ben begonnen met surfen, wat ik geweldig vind. Tijd doorbrengen in Biarritz. Tijd doorbrengen met mensen waarvan ik hou. Elke dag proberen te skaten. Kunst, maar ik moet een betere creatieve ruimte vinden. Ik hou ervan om naar concerten te gaan - al die dingen. De basics!

Wat zijn jouw inspiraties binnen het snowboarden?

Het is een sport, naast surfen en skateboarden, die zo creatief is, als een wit doek, dus voor mij is iedereen die die creativiteit brengt een inspiratie. Er is zoveel inspiratie, films, underground crews, nieuwe spots. Ook mijn teamgenoten, bijvoorbeeld het Vans team, zijn zo'n mooie balans van mensen die me inspireren op zoveel verschillende disciplines.

Favoriete Vans-schoen?

De Verse en de Infuse zijn beide fantastisch. Ik ga voor ze allebei.

Heb je nog iets aan te vullen? Een boodschap voor het internet? Een boodschap voor je vroegere ik?

Dat is een moeilijke. Ik ben nogal geraakt door wat er op het moment in de wereld gaande is, maar ik voel dat liefde het antwoord is. Wees lief voor de mensen om je heen en blijf positief.